Każdy spośród nas może w lada momencie zostać skonfrontowany z wymiarem sprawiedliwości. W sytuacjach dotyczących spadków, rozwodów czy kwestii majątkowych niezbędne będą doświadczenie poprate wiedzą specjalistów z ukończonym Wydziałem Prawa, aplikacją i sporą praktyką w zawodzie. Przeważnie odnajdujemy ich w sieci, wpisując w przeglądarce hasła adwokat Pabianice, Łask czy Sieradz. Czy ma jakieś znaczenie to, że będziemy dodzwonić się do radcy przwnego czy adwokata? Są to odmienne nazwy, określające rodzaj specjalizacji

Jak dużo łączy prawników spod znaku adwokatury i radcostwa?

Do nabycia tytułu adwokata i radcy prawnego potrzeba 8 lat edukacji, na które składają się: Pięcioletnie studia na prawie oraz trzyletnia aplikacja, osobno dla obu specjalności. Na zakończenie, gdy są spełnione obowiązkowe kryteriów, minister sprawiedliwości organizuje egzamin specjalizacyjny. By dać się wpisać na oficjalną listę adwokatów i radców prawnych, kandydat powinien go pomyślnie zaliczyć. W naszym kraju oba zawody są regulowane prawnie. Bierze się więc jako źródło przepisów dwa zbiory przepisów: o radcach prawnych i adwokaturze. W obu aktach wyszczególnione jest czym kieruje się osoba wybierająca dany zawód.

Różnice między radcami a adwokatami

Pomimo niezwykle bliskich określeń specjalności adwokata i radcy prawnego, w tych zawodach są istotne różnice. Część z nich uwypukla się już podczas podejmowanej pracy aplikacyjnej. Adwokaci przeważnie skupiają się na przepisach prawa karnego, zaś radcy na prawie cywilnym. Powinniśmy jednak wziąć pod uwagę, iż nie jest to reguła. Istnieją dwa autonomiczne organizacje dla obu środowisk – adwokackie i radcowskie. Następna różnica wynika ze statusu. Adwokatura to rodzaj podmiotowej służby, za to praca radcy prawnego jest regulowana w formie stosunku pracy jak w niemal każdym innym zawodzie.

Podczas spotkania oba zawody można odróżnić przyglądając się kolorowi żabotu. U radców prawnych jest on niebieski, a u adwokatów mamy kolor zielony.